Alsjegaat trouwen

Als je gaat...
Dan verras ik je nog één keer

lees verder

Wilma bloeide op door de zorg en aandacht van Jan

Op 24 juli van dit jaar overlijdt Wilma van Willigen – Smedts, allerliefste van Jan.
Jan kijkt, ondanks dat het stiekem best zwaar was, terug op een mooi leven met zijn vrouw.
Want als liefde meer dan dertig jaar mag duren en uiteindelijk wordt bezegeld met een huwelijk in het revalidatiecentrum, is dat een bijzonder verhaal. Allebei op leeftijd, hulpbehoevend, maar de liefde liet zich niet tegenhouden.

*De afbeeldingen zijn om privacyredenen gefingeerd.

Het eerste wat opvalt als je het huisje van Jan en Wilma binnenloopt is de foto van de Zangeres Zonder Naam, keurig in een lijstje tussen de familiefoto’s. Ze blijkt geen familie, maar wel de favoriete zangeres van Wilma. Jan verraste haar een keer met deze mooie ingelijste foto en sindsdien hangt ‘de Zangeres’ tussen de familieleden.

Zij praatte, hij luisterde
Wilma, die vroeger Mien werd genoemd, en Jan leerden elkaar kennen in het ziekenhuis in Venlo. Niet de meest voor de hand liggende of romantische plek. Wilma lag aanvankelijk in het ziekenhuis met psychische klachten, maar ze verhuisde naar een interne afdeling omdat ze lichamelijk ook niet in orde was. En laat Jan nou op diezelfde afdeling liggen, aan de andere kant van de gang. Wilma wandelde veel over die gang en maakte met iedereen een praatje, dat wil zeggen, ze deelde haar hele hebben en houwen met iedere voorbijganger. Jan zag en hoorde dat en sprak haar aan. Hij zei dat ze niet alles met iedereen moest delen, maar dat als ze wilde praten, hij wel wilde luisteren. En zo geschiedde.

Ze troffen elkaar in de rookkamer die er toen nog was. “Dat was de gezelligste kamer,” zei Jan. “Daar zaten mensen vaak uren te kletsen, tv te kijken en een sigaretje te roken.”

Jan kan goed luisteren en er ontstond langzaam maar zeker een vertrouwensband. Wilma had eigenlijk helemaal geen gemakkelijk leven. De relatie met haar echtgenoot was er een van angst en geweld en daardoor is de band met haar twee kinderen ook helemaal verloren gegaan. Daar had Wilma heel veel verdriet van. Ze kon haar verhaal goed bij Jan kwijt. “Ik probeerde haar gerust te stellen, maar vooral gewoon naar haar te luisteren” vertelt hij. Iets wat voor een andere misschien moeite kost, was voor Jan de normaalste zaak van de wereld.

Jan werd op een goed moment ontslagen uit het ziekenhuis en Wilma ging terug naar de PAAZ. Ze was nog te zeer overspannen om het ziekenhuis te kunnen verlaten. Jan bezocht haar daar met grote regelmaat. Hij nam sigaretten en kleding voor haar mee en af en toe nam hij haar mee naar buiten. Maar hij maakte zich ook grote zorgen. Wilma slikte erg veel medicijnen en hij zag zijn vriendin steeds meer veranderen in een schim van haarzelf. Toen Wilma uiteindelijk ontslagen werd uit het ziekenhuis stond ze letterlijk op straat.

Alsjegaat zorg

Ontfermen
Ze kon nergens heen, had geen geld en geen werk. Haar thuis was niet veilig en ze lag in scheiding.
Jan woonde nog bij zijn moeder en zij besloot zich over Wilma te ontfermen. Wilma heeft een jaar bij haar gewoond en Jan heeft ervoor uiteindelijk voor gezorgd dat ze een eigen flat kreeg.

Jan vertelt rustig door: “Ik regelde met haar huisarts dat de langzaam maar zeker de medicatie kon af bouwen en toen kwam steeds meer de echte Wilma naar voren, de heldere Wilma, de vrouw Wilma”.

Liefdesrelatie
De vriendschap tussen Jan en Wilma groeide uit tot een liefdesrelatie en ze hadden het goed samen. Wilma bloeide op door de zorg en aandacht van Jan en hij vond het heel fijn om haar te verwennen. Samen shoppen, of naar de kapper gaan voor een mooie vrouwelijke coupe. Wilma voelde zich vaak bezwaard dat Jan zoveel geld aan haar uitgaf, maar Jan deed het met én uit liefde.

Intussen bleek dat het lichamelijk niet zo goed ging met Wilma. Ze werd steeds moeilijker ter been en de flat waar ze woonde was niet ideaal. Ze woonde op de eerste verdieping en de flat had geen lift. Dus Jan trok, met succes, aan de bel bij de woningbouwvereniging en daarna toog het stel in 2003 naar een seniorenwoning.

Revalideren
Helaas kreeg Wilma een beroerte vertelt hij vanuit de plek waar dat voor het eerst gebeurde. “We zaten hier op de bank en ik zag het gebeuren. Opeens viel ze weg. Ze verloor haar spraak en ik belde meteen 112.”

Wilma knapte na een revalidatie in Martinushof redelijk goed op. Die revalidatieperiode was intensief, ook voor Jan. Hij ging iedere dag naar Martinushof en bleef de hele dag daar om te helpen. En om te ervaren welke zorg hij zelf zou moeten gaan verlenen als ze weer naar huis kwam. De verpleging was verbaasd dat Jan er dagelijks was, maar ook heel blij met zijn aanwezigheid en ondersteuning. En voor Jan? Voor Jan was dit weer de normaalste zaak van de wereld.

Wilma kwam terug naar huis en met behulp van de thuiszorg en de liefdevolle zorg van haar Jan ging het best goed. Als Jan, die zelf kampt met hartproblemen, opgenomen moest worden in het ziekenhuis kon Wilma weer in Martinushof terecht.

Na een tweede beroerte en een fikse val waar ze haar enkel brak, ging ze meer en meer achteruit en had extra zorg nodig. Jan zag wel in dat Wilma na deze periode niet meer bij hem thuis zou kunnen wonen. Heel verdrietig, maar ze waren daar ook realistisch in.

Alsjegaatvechter
“Ik heb nog nooit zo’n vechter gezien. Wat een vechtlust heeft deze vrouw.” Jan vergeet erbij te zeggen dat hij ook als een leeuw heeft gevochten voor zijn Wilma, voor haar welbevinden en haar bestaan. Jan van Willigen

Hij wilde haar nog één keer verrassen. Jan wist dat het Wilma’s droom was om ooit met hem te trouwen, maar na al die jaren dacht ze niet dat het er nog van zou komen. Maar Jan zou Jan niet zijn om hier geen werk van te maken. Hij ging op zijn knieën. “Wilma, we hebben samen veel meegemaakt en we zijn er altijd samen goed uitgekomen. Wil je met me trouwen?”

Ze zei JA!!

In het geheim heeft hij de complete bruiloft voorbereid, de zaal geregeld in het Godshuis in Roermond, gezorgd voor de ringen, de trouwoutfit, de bloemen, de trouwambtenaar, de taart.
Alles was geregeld door Jan en zijn lieve Wilma wist van niks. Die dag was er een met een gouden randje, 10 juli 2019.

“De oudste zus van Wilma en haar man waren getuigen, er waren mensen van de thuiszorg, er was champagne en er waren heel veel bloemen. Het was geweldig.” Jan zijn ogen glimmen als hij erover vertelt.

Alsjegaat fotoalbum

Fotoalbum
“Ik was wel heel zenuwachtig en trots. Ik was nog nooit getrouwd geweest, dus ik wist ook niet hoe het allemaal werkte. Van de zenuwen heb ik nog een stuk taart op mijn pak laten vallen,” zegt Jan.

Hij laat het fotoalbum zien vol foto’s waar de liefde van af spat. Onvoorwaardelijke liefde, samen door diepe dalen gaan, maar er steeds voor de ander zijn en blijven.

De laatste jaren leefden ze helaas gescheiden, Wilma in het verzorgingshuis en Jan in hun eigen huisje. Maar tot het laatst bleef Jan aan haar zijde. Totdat ze afgelopen 24 juli haar laatste adem uitblies.

Samen met Marieke Vliegenberg van Uitvaartverzorging van der Laan, heeft Jan dit afscheid helemaal zelf georganiseerd en alle liefde voor Wilma erin gestopt.
Als dank gaf Jan, Marieke een boek mee over het leven van de Zangeres Zonder Naam. “Namens mijn vrouw en mij.”
Mijn vrouw en mij, wat had Jan dat nog graag jarenlang dagelijks gezegd.

Onvoorwaardelijke liefde…

Voor Jan en Wilma was naar elkaar luisteren iets dat hun band alleen maar sterker maakte. Maar de zorg voor Wilma die Jan zonder klagen altijd droeg, liep als een rode draad door hun leven. Dat ze uiteindelijk getrouwd zijn, ondanks alle tegenslagen, maakte het leven samen nog mooier. En al die liefde voelde je ook tijdens de uitvaart.
Wanneer iemand in je familie overlijdt zijn rituelen als deze belangrijk voor een persoonlijk en gedenkwaardig afscheid. Uitvaartverzorging Van der Laan helpt je graag om van jullie ritueel, jullie uitvaart te maken.

 

Lees meer verhalen

Ontwerp zonder titel 16

Ik sta elke familie met liefde bij.

Lees het verhaal
8 X9 A7213 2

"Ons gezamenlijke doel: het afscheid van een dierbare zo mooi mogelijk maken."

Lees het verhaal
Gesprek met kim

"Kleine stapjes maken het verschil"

Lees het verhaal
Hans2

"Ik stel mezelf altijd de vraag hoe ik zelf bijgestaan zou willen worden"

Lees het verhaal
Social Media Post 3

‘Je wordt ouder mama…geef het maar toe..’

Lees het verhaal
Andre Rouwbus

“Pas als de mensen tevreden zijn, dan ben ik dat ook”

Lees het verhaal
Muziek3

Als je gaat,
dan spelen we nog één keer.

Lees het verhaal
Appen

Als je gaat,
dan appen we nog één keer.

Lees het verhaal
Van der laan uitvaart venlo

Als je gaat,
dan schrijven we nog één keer.

Lees het verhaal
Adobestock 140825492

Als je gaat,
dan luisteren we nog één keer.

Lees het verhaal
Adobestock 82364363

Als je gaat,
wandelen we nog één keer.

Lees het verhaal